Wojciech Sadley

ur. 1932

Powojenny artysta wizualny, profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W jego twórczości szczególne miejsce zajmuje sztuka włókiennicza. Przyczynił się do sukcesu i rozwoju Polskiej Szkoły Tkaniny, a jego działania i podejście uczyniły z tkaniny artystycznej autonomiczne dzieło sztuki o walorach rzeźbiarsko-przestrzennych. 

W pierwszej połowie lat 60. artysta eksperymentował z tkacką materią, dzięki czemu jako pierwszy w Polsce posługiwał się terminem ,,technika własna”. W swoich pracach artysta wykorzystuje różnorodne materiały: jedwab, skóry zwierzęce, sizal, elementy drewniane i blaszane. Bogactwo form niejednokrotnie odnosi się do ich znaczenia symbolicznego – wiele z nich to refleksja na temat cierpienia, przemijania, nieuchronności śmierci, a także związanych z nią antycznych rytuałów i zmartwychwstania.

Prace Wojciecha Sadleya znajdują się licznych zbiorach muzealnych w Polsce i na świecie, takich jak: Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzeum Narodowe w Poznaniu, Galeria Arsenał w Białymstoku, Muzeum Śląskie w Katowicach, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Toms Pauli Foundation w Lozannie, Stedelijk Museum w Amsterdamie oraz w Museum Bellerive w Zurychu.

Artysta jest laureatem wielu krajowych i zagranicznych wyróżnień, nagród i odznaczeń, wystawiał swoje prace m.in. w Lozannie na kilku edycjach Międzynarodowego Biennale Tkaniny Artystycznej, Biennale w São Paulo, Galerii Alice Pauli w Lozannie, Museum of Modern Art oraz Muzeum Solomona Guggenheima w Nowym Jorku, Camden Art Center w Londynie, Musée d’Art Moderne de la Ville w Paryżu.